Nieuwe Business Manager Claar: Qoppo groeit!

QoppoConsult groeit, dat las je al in de blog van Frits in december, waarin hij vertelde over de Gazelle Award die Qoppo mocht ontvangen. En die groei zet door: deze maand startten er zes nieuwe Qoppanen, waaronder ik, de nieuwe Business Manager. Of volgens sommigen nog belangrijker: de eerste vrouwelijke Business Manager om het mannelijke driemanschap aan te vullen. Nu, amper twee weken in dienst, heb ik het gevoel al tijden Qoppaan te zijn. Waarom? Dat vertel ik je graag.

Dag 1

Ik start op een dinsdag, direct na Pasen (dus ook wel surrogaat maandag genoemd). Voor mijn start hebben veel Qoppanen mij al welkom geheten per mail, LinkedIn en telefoon, dus ik voel mij welkom. Eenmaal op kantoor wordt dat bevestigd: mijn werkplek staat netjes voor mij klaar en ik kan direct aan de slag.

Dag 2

Ik val met mijn neus in de boter, want vandaag is de driemaandelijkse Qmeeting. Nu zal ik eerlijk zijn: ik houd niet zo van een hele avond naar presentaties over een bedrijf luisteren na een lange werkdag, maar vind het belangrijk om als management bij dat soort avonden aanwezig te zijn. Heb ik even mazzel, want dat gaat heel anders bij Qoppo! We beginnen met een goed driegangen diner, ingeleid met een paar korte mededelingen (waaronder introductie van ons nieuwe Qoppanen). Daarna rijden we met z'n allen naar de Kartfabrique voor een competitief rondje Prison Island. Met twee van mijn nieuwe collega’s probeer ik meer punten te halen dan de andere teams, door met analytisch denken de verschillende cellen te ontvluchten. Geen wonder dat de opkomst voor deze ‘meeting’ zo groot is!

Dag 3

De donderdag (omgedoopt tot surrogaat woensdag in deze rare week) startte ik enigszins moe van een avond laat thuis, maar met een goed beeld van mijn leuke collega’s, de eerste afspraken gepland en de eerste aanbiedingen gedaan. En dat op dag drie! Ook mijn plek binnen het mannenteam landt goed, hoewel ze hier en daar nog wat moeten wennen aan mijn vrouwen taal. Ik heb een paar fieldgesprekken met professionals waar ik voor mag zorgen en ze vertellen mij direct persoonlijke verhalen. Dat vertrouwen vind ik mooi en terecht, het gaat hier echt om hen en zo kan ik hen het beste helpen.

Nog een week later is het niet meer gek om 's ochtends de auto richting de Orteliuslaan te pakken. Ik hoor hier thuis. De laatste hand leggend aan deze blog lees ik mijn verslag nog een keer terug: het lijkt net of ik hier alleen maar lol maak als ik dit zo lees. Het gekke is: zo voelt het ook! En dat terwijl we toch hard werken!